„Świat jest teatrem, aktorami ludzie,Którzy kolejno wchodzą i znikają.Każdy tam aktor niejedną gra rolę,Bo siedem wieków dramat życia składa.”
Sięgnięcie po „Siedem wieków śmierci” dra Richarda Shepherda było naturalnym wyborem zaraz po odsłuchaniu „Niewyjaśnionych okoliczności”. Oczywiście nie doczytałam drobnym druczkiem zdania na okładce, a mianowicie: Podróż przez życie i spodziewałam się zupełnie czegoś innego.
Identycznie jak to miało miejsce we wcześniejszej publikacji tego autora, opis wszystko oddaje w pełni. A mnie pozostaje tylko powiedzieć Wam prawdziwie szczerze: czytajcie i słuchajcie. To piękna opowieść o życiu.
"SIEDEM WIEKÓW ŚMIERCI"
Richard Shepherd
Stron: 424
Gatunek: medycyna, literatura faktu, wspomnienia
Wydawnictwo Insignis
Opis:
„Choć to książka o śmierci, zabieram w niej czytelników w podróż przez życie…”Richard Shepherd – wybitny brytyjski patolog – całe życie spędził blisko zmarłych.
Każda przeprowadzona przez niego autopsja to unikalne śledztwo, które nie tylko pozwala odkryć tajemnicę śmierci badanej osoby, ale również poznać, z czym się zmagała i czego doświadczała na różnych etapach życia.
Ofiary morderstw i nieszczęśliwych wypadków, zmarli w wyniku choroby – każde z ciał, czy to starca, czy nastolatka, ma coś do przekazania: o rozwoju człowieka, o zagrożeniach, na jakie narażeni jesteśmy od niemowlęctwa po starość, o naszych nawykach, niechęciach i upodobaniach.
Przedstawiając dwadzieścia cztery najbardziej intrygujące, pouczające i nigdy wcześniej nieopowiedziane przypadki, które obejmują siedem wieków ludzkiej egzystencji, doktor Shepherd dzieli się autopsjami, które nauczyły go tyle samo o nieuchronności śmierci, co o cudzie życia.
Nowa książka autora bestsellerowych Niewyjaśnionych okoliczności to przepiękna, poruszająca, a przede wszystkim kojąca opowieść o życiu i śmierci.
*** *** ***
Tym razem słuchałam z jeszcze większym zainteresowaniem. Przytoczone przykłady wyjaśniające przyczyny śmierci autor ułożył według klucza, którym jest cytat z „Jak wam się podoba” Williama Shakespeare’a (akt II, scena 7), a jego niewielki fragment znajdziecie na początku niniejszej opinii. I tak wędrujemy od niemowlęctwa przez dzieciństwo, wiek nastoletni, młodość, wiek średni, starość, aż do tego momentu przed wydaniem ostatniego tchnienia.
Także i tutaj, choć w zdecydowanie mniejszym stopniu dr Shepherd odsłania przed swoimi czytelnikami fragmentami swojego życia. Niezmiennie zachwyca mnie szczery, wnikliwy i bogaty językowo sposób wypowiedzi autora, jego podejście do pracy i pokora oraz empatyczność z jaką do niej podchodzi. Ostatnie strony wysłuchałam z niezwykłym wzruszeniem i zachwytem. Niestety emocjom tym towarzyszył również żal, gdyż na ten moment nie ma kolejnej publikacji dra Shepherda.
Moja ocena 8/10
Komentarze
Prześlij komentarz